Het Platform adviseert overheid en de vleeskalverhouderij met klem om de sector op te splitsen en over Europa te verspreiden. Importeren van kalveren is een te groot risico voor de Nederlandse melkveehouderij en varkenshouderij. Het bedrijfsmodel van de vleeskalverhouderij is gebouwd op een groot aantal transporten van kalveren uit grote delen van Europa naar Nederland. Nuchtere kalveren worden geïmporteerd uit circa 13 landen . Dit maakt dat deze sector in principe een groot risico vormt voor de import en verspreiding van infectieziekten, zowel voor de Nederlandse als de gehele Europese rundveehouderij. 

Eerste stap
Verre veetransporten moeten zo snel mogelijk worden beëindigd: ze brengen enorm dierenleed met zich mee en ze zijn onnodig. Het is immers goed mogelijk gekoelde karkassen te vervoeren, of om dieren dichtbij of op de boerderij van oorsprong te laten opgroeien (en slachten).
Als het gaat om jonge kalveren zijn er een aantal extra redenen om te stoppen met verre transporten: de dieren zijn erg jong en kwetsbaar, de reizen zijn vaak onaanvaardbaar lang (bijvoorbeeld uit Ierland, Polen en de Baltische staten) en het risico op insleep van ziekten is groot.

Compassion in World Farming streeft naar een kleinere, diervriendelijkere, duurzame en gezonde veehouderij.  
zie pdf 'Eerste stap'

Wil Meulenbroeks (Vakgroep voorzitter melkveehouderij van LTO):
"Is het nodig om zoveel kalveren te importeren? Nee, dat is in onze ogen niet noodzakelijk. Maar als je minder kalveren wilt importeren, moet dat stapsgewijs. Het risico bestaat anders dat onze ketenstructuur instort.'